De Reis van 2018

Afgelopen dagen.

Het is vandaag maandag/rustdag. Ik heb vandaag pas een Gambiaanse tel. kaart kunnen kopen, zodat ik niet eerder onze apotheose bij aankomst in Tanjeh met jullie heb kunnen delen. We hebben de laatste dagen van onze trip oa. een prachtig afscheid van Senegal genomen met een geweldige tradionele percussie band inclusief dansers danseressen. Na, via een kleine douane overgang, waren we snel via een heuse veerboot, waar net alle auto’s in 1 keer op konden in The Gambia aangekomen. In Tanjeh werden we als helden ontvangen compleet begeleid door een ontelbare hoeveelheid kinderen die probeerden contact te leggen op een soms ietwat opdringerige manier. Op verzamelplaats camping Kairoh Garden werden we afgeschermd van de kinderen en ontstond er een ware euforie met zang-dans en drank. Nadat iedereen z’n slaapplek had opgezocht en een hapje had gegeten ben ik met een 20tal deelnemers   met 2 taxibusjes naar “de Strip” ( uitgaansgebied in Serakunda) gegaan. Het was nog lang gezellig in het uitgaansgebied. Het was een geweldige reis met te veel indrukken om allemaal te benoemen. Muzikaal gezien heb ik ook erg genoten van de diversiteit van de bezochte landen/culturen. Vanavond gaan een aantal mensen, die slechts voor de trip mee zijn gegaan, weer terug naar Holland en een nieuw tijdperk is hier aangebroken. Voor de studenten/teamleiders komt nu de echte stageperiode eraan. Ik ga proberen iedereen te gaan bezoeken, zowel in The Gambia als in Senegal. Verder wil ik, in een locale studio, muziek gaan opnemen met mijn Bro’s. Het was vanmiddag een emotionele hereniging met vriend YaYa en Bobo. Dus komende weken gaan weer heel anders ingevuld worden. Ik heb er zin in en het lekkere weer werkt erg mee..

Na 2 dagen rust in St. Louis op camping Zebrabar (www.zebrabar.net.) weer on the road richting Dakar. Het waren 2 heerlijke dagen en gisteren een rondleiding in St. Louis gehad van local Mo. De sloppenwijk, de spectaculaire visafslag en de “PelikaanGeit” bezocht. Een wandeling van zo’n 2,5 uur. Zeer de moeite waard. Veel couleure locale. Bij terugkomst op de camping was er veel bedrijvigheid, qua sleutelen, aan het wagenpark. De camping beschikt over een heuse brug, veel gereedschap en zelfs een lasapparaat. Alle auto’s met mankementen rijden weer optimaal na een zware rit qua onverharde met kuilen bezaaide “wegen”. Op weg naar volgende overnachtingsplek in Lac Rose op camping/hotel Chez Salim Lac Rose. Een rit van 240 km dus vanmiddag kunnen we een duik in het aanwezige zwembad nemen. Ik zeg: Gas Erop en Gaan…

Aangekomen in Saint-Louis Senegal aan de kust op Hotel/camping Zebrabar Mouit Gandiol www.zebrabat.net. Een luxe plek aan het water van een Zwitsers echtpaar net buiten de stad. Hier blijven we 2 dagen relaxen en daar heb ik ff echt behoefte aan. Weer een schitterende plek met luxe huisjes en campeerplekken in schaduw. De temperatuur is optimaal in de schaduw. Mooi tijd om ff een wasje te doen, te zwemmen en filmpjes in laptop te laden. Gisteravond heerlijk rijst kip/viscurry gegeten met eer heerlijk flesje wijn. Het was nog lang gezellig onrustig op de camping. Vandaag vertrekken er ook een aantal deelnemers om verder te reizen. Ik blijf nog een dag. Morgen vertrekken we naar Lac Rose en gaan overnachten in hotel/camping Chez Salim Lac Rose.

De boy’s hebben deze rustdag gekozen om reparaties aan de auto’s te verrichten. Een complete garage met brug en allerlei apparatuur aanwezig op de camping. Waar kom je dat tegen? Hier dus in Senegal.

Na een dolle rit door Nouakchot, de hoofdstad van Mauritanië, met een kolonne van 23 auto’s luid toeterend, omdat de groep bij elkaar moest blijven en alle stoplichten moest negeren, Mauritanië verlaten. Het was weer een mooie doch zeer slecht begaanbare route. Veelal onverhard veel kuilen. Dwars door een natuurpark met veel koeien, flamingo’s, wilde zwijnen, krokodillen, ooievaars en prachtige onbekende vogels aangekomen in het grensdorpje Diama waar een kleine grensovergang is met Senegal. Alles was snel geregeld en nu op weg naar Saint-Louis aan de Atlantic waar we 2 dagen blijven.1e indruk rijker land en heel andere klederdracht. Meer westers getint. Ik ben benieuwd en laat me weer verrassen. Nu eest chillen aan zee. De tocht begint te vermoeien wegens alle div. indrukken en hete zo’n maar blijft te gek mede dankzij de enthousiaste deelnemers.

Na langdurige douane perikelen en een korte rit vol autowrakken door “niemandsland” tussen Marokko en Mauritanië, met halverwege nog bemande uitkijkposten van de UN en de verzetsbeweging Polisario, beland in Mauritanië. Wat een cultuurshock! Voor en achter begeleid door een 12 tal bewapende militairen die ons verblijf in dit land moeten beschermen cq bewaken, vervolgen we onze trip. Mauritanië: Wat een prachtige zandbak met veel wind, adembenemende saharaduinen, aardige arme mensen. Het platteland in Marokko is arm, maar Mauritanië spant de kroon. Zeer eenvoudige stenen of tent ” huisjes” langs de weg en af en toe een nederzetting. Met een bevolking van 3,5 miljoen mensen waarvan 80% in 2 steden woont is het zeer dun bevolkt. Her en der zie je verdwaalde uit lappen bestaande tentjes van dromedaris hoeders die hun beesten uitlaten leven een nomaden bestaan. Vanavond in een “hotel” geslapen langs de kant van de weg in the middle of nowhere na een geweldig dorpsfeest meegemaakt te hebben ter ere van ons bezoek waar wij als vips werden behandelt. Het hele gebeuren compleet met speeches van div. notabelen werd afgewisseld met live muziek. Was weer heel anders dan Marokkaanse muziek. Mooie op z’n zondags geklede bevolking die met alle blanken steeds op de foto wilden en prachtig uitgedoste meisje en vrouwen. We waren een bezienswaardigheid en werden verwend met non alcoholische dranken. Geen druppel alcohol te verkrijgen. Voor div. boy’s is het afkicken in Mauritanië. In Senegal en Gambia gaan ze het wel weer inhalen.

Al wachtend op de grensovergang van Marokko naar Mauritanië neem ik ff tijd om mijn dagboek bij te werken. Er zijn afgelopen reisdagen geen spannende dingen gebeurd buiten de normale gang van zaken. Reizen-lunchen aan zee op prachtige plekken-tanken-reizen-overnachten op campings of hotels-eten ed. Alle auto’s rijden nog en sommige hebben wat problemen opgelost. We zijn klaar voor de trip door Mauritanië. Gisteravond mocht ik, met Chef Jan, mee naar een betaalritueel met onze gids voor Mauritanië de benodigde financiën cash afrekenen. Het ging over veel geld. In een afgesloten theeruimte werd eerst thee gedronken en gezellig gebabbeld, vervolgens werd iedereen de ruimte uitgestuurd, weer thee gedronken en de financiële afwikkeling in stilte met Bamba gehouden. Daarna weer thee gedronken en over koetjes en kalfjes gesproken met meerderen. Alle zaken worden hier met 3x thee drinken afgehandeld. Ik vond het een eer om aanwezig te mogen zijn bij dit traditionele financiële ritueel. Vandaag is het lange “grenswachten” begonnen en de House en nederlandstalige klanken klinken luid op de parkeerplaats. Jan en Bamba zijn de administratieve verplichtingen aan het verrichten. Kortom zondag reisdag 15 wordt een wachtdag. Vanavond overnachten we gezamenlijk in een grote tent in Mauritanië. Laterrrrr.

Vandaag vertrokken uit Zagora na een geweldig afscheid feest en zo’n 423km gereden over een goede weg naar luxe camping Maisonnette D’Hotes Borj Biramane van een Zwitserse eigenaar net buiten het dorpje Icht. Onderweg in een heftige zandstorm beland waar momenten waren waar we geen hand voor onze ogen zagen. Verder geen nieuws en iedereen is vroeg gaan pitten om morgen flink wat km. af te leggen.

Vandaag de laatste rustdag in Zagora. Vanmorgen is 1 team al weer gaan rijden om meer km te gaan maken. Een 3tal teams w.o. de mijne blijft nog 1 nacht. Ik heb vandaag mijn sobere administratie qua foto’s-films en email heerlijk in de schaduw bijgewerkt. Het wordt steeds warmer. ‘S-avonds zouden we in de kantine van de camping gezamenlijk blijven eten met z’n 30e. en een afscheidsfeestje houden. Het bleek een super surprice party voor o.a. mijn verjaardag te worden compleet met band-danseressen-wijn- bier-eten en als klap op vuurpijl had chef Jan een heuse verjaardagstaart geregeld die ik mocht aansnijden en verdelen. Ik heb nog nooit zo’n verrassend super verjaardagsfeest gehad. Iedereen was blij de band ook en swingde de tent uit….Het bleef nog lang onrustig op camping Les Jardins de Zagora. Top avond en de positieve sfeer zit er opnieuw goed in. Vandaag (woensdag) lekker weer on the road naar het zuiden richting Westelijk Sahara

Deze dag een chill/relax dag. Camping les Jardins du Zagora is een fijne plek om ff bij te komen en om mijn bereikte pensionado leeftijd te vieren. De Sahara 4wheeldrivers zijn aangekomen met spectaculaire foto’s, filmpjes en verhalen. De schade aan de auto’s valt mee. Kapotte uitlaten en nog wat technisch/elektrische mankementen. Een paar auto’s heeft wel een aantal keren in het zand vastgezeten, maar dat mocht de zandpret niet drukken. Verder is iedereen, die gisteren zijn aangekomen, vandaag de “stad” in en ik ben alleen op avontuur gegaan. Een djellaba en gps van het Toeareg volk gekocht. Bij terugkomst op camping geweldig toegezongen met Lang zal ie leven. Verder een rustige avond gehad en was de rust om 24.00u. weer teruggekeerd…..

Vertrokken uit de desert richting Zagora. Een aantal mensen zijn met hun 4wheeldrive 2 dagen het “zand in” onder begeleiding van lokale gids. Vanavond komen ze hiernaartoe. Aan de foto’s te zien hebben ze moeten afzien en appte dat ze smakken naar een zwembad. Helaas zit er nog geen water in het bad, maar de douche doet het met warm water. Ik heb mezelf, wegens het bereiken van de Pensionado leeftijd en de toch wel frisse wind bij 20° een chalabba? aangeschaft. Verder hebben we weer veel km. afgelegd en nu een paar dagen chillen/wasje doen, Zagora bezichtigen. Verder wat ons groepje betreft van dag 8 weinig spectaculairs te melden.

Eindelijk bier op camping in Zagora Marokko. Dat belooft wat vanavond!

Vandaag vanuit Midelt weer een flink stuk door het hoge Atlasgebergte via een goede weg naar de desert in Merzouga gereden. Hier in de luxe kasbah “Cafe du Sud” overnacht. Een schitterende touristische locatie waar veel Dakar deelnemers in het zand oefenen. Je kunt hier ‘s-morgens erg vroeg voor 15 euro kameel rijden en de zonsopgang bewonderen. Ook hier kun je met je 4wheeldrive auto een 2 daagse zandtocht inclusief overnachting in de zandduinen met local gids maken. Enkelen van ons hebben gebruik gemaakt van deze mogelijkheden. Ik heb gekozen voor een chilldag en heb lekker uitgeslapen en relaxt ontbeten. Het was voor de kampeerders onder ons een erg koude nacht, maar dat mocht de pret niet drukken. Om 9 uur was het weer tshirt temperatuur. Jan en ik hebben in de kasbah geslapen met avondeten (geweldig uitgebreid lopend buffet) en eenvoudig ontbijt voor 35 euro. Het was nog lang onrustig in het hotel met ondergetekende op gitaar en een stuk of 8 local trommelaars. Er werd stevig geswingd en de meegebrachte wijn smaakte prima. Alcohol is hier nergens te krijgen en daar hebben div. reizigers wel moeite mee. Vandaag rond 10en vertrekken we naar Zagora waar we de desert divers morgen weer gaan ontmoeten

.

Vandaag vroeg vertrokken vanaf camping in Tariva naar boot. (10 min rijden). Daar aangekomen een heel gedoe met papperassen uitdelen/ invullen en paspoortcheck voor 51 personen in 23 auto’s. We kregen nog op onze kop omdat we, volgens hun, veel te laat waren. De soep werd echter niet zo heet gegeten dan…Dus nog net binnen de tijd op de boot op naar Marokko. Ook op de boot duurde de paspoortcontrole erg lang. Welkom in Afrika! In Tanger aangekomen in stralend weer eerst wezen chillen op terras en tel. kaarten wezen kopen. 1 van onze auto’s, die van Jordy en Nies hadden een lekkende remleiding, die ze zelf hadden veroorzaakt met inbouw ( te lang parkertje dat gaatje in de leiding had veroorzaakt) Na een spectaculaire achtervolging door chaotische verkeer in Tanger van een taxi die ons de weg zou wijzen, belande we bij een lokale garage. Met amper Frans sprekend personeel konden we het euvel duiden en begon de chef met steeds meer hulpjes aan de reparatie. Eigenlijk moest de leiding vervangen worden, maar omdat we geen tijd/zin hadden om, i. v.m bestellen, een nacht te blijven, zei hij dat ze het op de “Marokkaanse manier” zouden herstellen en zo geschiedde mmv 3 deuren verder gelegen autogarage collega lasser. .Gelukkig was er direct naast de garage een eettentje waar we heerlijk hebben gegeten voor verrekte weinig. Na zo’ n 3,5 uur wachten, lassen, wachten, eten, nogmaals lassen…konden we onze trip weer voortzetten. Het was ondertussen 17.30uur ( 1uur vroeger dan Europa).

Wederom prachtige zonsondergangen bij rit naar Chefchaouen en overnachten op camping Azilan boven op erg. Het was nog lang onrustig en gezellig in het Rifgebergte. ….. Laterrrrrr

Vandaag een reisdag naar de prachtige camping Valdevaqueros met uitzicht op zee op 10 min. afstand van de boot naar Marokko gemaakt. Onderweg weer prachtige vergezichten gezien langs bergen, over snel- en rustige  wegen . Het weer wordt steeds beter en in Sevillia was het zelfs  hot. Lekkerrrrr.  Op de camping was het n reünie/verzameling van alle teams alvorens morgen met z’n allen de oversteek naar Africa ( Marokko) te maken. Vanwege nog veel overgebleven, en daarom meegenomen vlees van gisteren (doggybag) besloten we om met “ons groepje” een barbecue te houden. Er werd van alle kanten eten/drinken en spullen aangeleverd w.o. soep-rijst-erwtjes en worteltjes uit blik-satehsaus- wijn, bier/fris-wegwerpbarbecue’s- stoelen-pannen-bestek en veel vlees. Het werd een gezellige boel en er was genoeg voor iedereen. Chief Jan ( zo noemde hij zichzelf bij het inchecken op de camping om korting te kunnen krijgen, maar helaas…) hield na het eten nog een briefing voor iedereen i.v.m. de overtocht en douane gedoe op de boot morgen. Daarna nog ff nageborrelt voor ons huisje en op tijd naar bed. De laatste westerse maaltijd en nacht in Europa en op naar Africa

Vandaag vertrokken uit Monte-de Marsan. Overnacht in een soort Formule 1 hotel met de veelbelovende naam “Première Classe”. De naam dekte niet helemaal de lading, maar het was goed te doen. Met chef Jan, “piguin” Tim en ondergetekende op 1 kamer. Tim in het stapelbed. Na een echt Frans ontbijt met stokbrood, koffie en jam weer op pad richting Spanje. Het weer was helaas nog pet, maar dat mocht de pret niet drukken. Het werd weer een geweldige trip door de Pyreneeën. Veel bochten, sneeuw, spectaculaire watervallen en prachtige vergezichten. Helaas was het erg mistig, dus de vergezichten waren niet altijd even ver. In Spanje, over de Pyreneeën, sloeg het weer om en begon het zonnetje heerlijk te branden. De trip door Spanje naar hotel Duque de Gredos in Solana de Avila was/is tot nu toe de mooiste trip met prachtige landschappen, besneeuwde bergketens en relaxte wegen. Ook de dorpjes onderweg waren, in tegenstelling tot in Frankrijk, bevolkt en goed onderhouden. Vandaag was het ook de 1e dag dat er een auto van een ander team uitgevallen is wegens een kapotte koppakking. De auto wordt door de ANWB opgehaald en terug naar Nederland gebracht. Het team heeft de beschikking gekregen over een leenauto via de ANWB en kan daarmee naar Tarifa rijden waar we de boot naar Marokko nemen. Ze kunnen dan in het busje van ons team instappen en de reis verder afmaken. Real Teamspirrit!! Vanavond heerlijk gegeten in een locale bar/tv kamer/restaurant “,in El Barco, waar de uitbater “iets lekkers voor 11 personen” op tafel zette. Het bleek weer eens een gouden greep te zijn, want het kon niet op. vis, vlees, salades, frites,gebakken aardappels, kortom spécialité del casa. Het bleek zo veel dat we een doggybag meekregen om morgen te barbeknoeien. Nu nog laat met een aantal jongens verslagen aan het schrijven en foto’s aan het delen en ook deze dag kan niet meer stuk. Morgen naar het zuiden en het weer wordt steeds aangenamer en daardoor de kleren steeds schaarser….LEKKER!!! Tot morgen. Theo P.

Om 8uur vertrokken vanaf camping La Gorge De Saint-Marie in het dorpje Tonnance Les Moulins(Oost Frankrijk) dwars door “la douche france”naar het western richting Bordeaux. Een lange trip met veel autoroute. De ochtend begin met prachtig winterkoud weer wat zorgde voor spectaculaire landschappen bedekt met glinsterende rijp op de velden. Vanaf de plaats van vertrek tot aan de autoroute bij Chaumont pittoreske gehuchten doorkruist waar het leek of er niemand meer woonde. Geen hond, winkel, kroeg, laat staan mensen te bekennen, maar wel veel kerken. Alsof de tijd jaren stil heeft gestaan. De autoroute schoot lekker op, maar wordt na een tijdje erg saai. Onze route voor vandaag was: vanaf camping in La Gorge de Saint-Marie naar autoroute bij Chaumont en toen via Troyes-Orleans-Tours-Poitiers-Bordeaux naar Mont de Marsan gereden. Hier slapen we in Hotel” Première Classe” met ons groepje van 11.  ( 4vrouwen en 7 kerels). Helaas werd het weer er de laatste 300km niet beter op en hebben we daarom in veel regen in het donker moeten rijden. Morgen vertrekken  we weer om 8 uur om de Pyreneeën over te steken en kijken we wel hoe ver we komen. Al met al was het weer een gezellige auto/tank dag en de positieve spirit zit er goed in. Einde dag 2.  Theo.

De 1^e reisdag na een geweldig goed bezochte “uitzwaai” in Bakel, via Luik-Metz-Nancy naar dorpje Tonnance Les Moulins, waar de Nederlandse campingbaas ons hartelijk welkom heette, ondanks dat zijn camping gesloten is. Na een eenvoudige maaltijd met heerlijke Franse wijn genuttigd te hebben zitten Jan en ik in ons “warme” appartementje na te geniegen.

Het was een hele tour voor alle 5 de groepen eenduidig de te volgen route voor morgen uit te stippelen. Autoroute of Route National-West of niet een lange route door de Pyreneeën-Oost of West, enz. Iedereen is moe van alle emoties en autorit en is vroeg naar hun appartement gegaan. Morgen een lange Franse dag voor de boeg Dus vroeg op en weer Gaannnn. De sfeer is prima en iedereen kletst lekker met iedereen.